Search This Blog

Friday, June 22, 2007

oka ammamma

అనగనగా ఇక అమ్మమ్మ. ఆమెకి యేడుగురు మనమలూ మనమరాళ్ళూ. ఆమె యెనభైయవ పుట్టిన రోజు, దేశకాల పరిస్థితుల వల్ల వాళ్ళకి తెలుగు రాయడం చదవడం రాదు. ఆమెకు తెలుగు తప్ప మరో భాష రాదు. అందుకని వాళ్ళు వాళ్ళ భావాల్ని తెలుగులో రాయడానికి నా సహాయం తీసుకున్నారు. వారి భావనలు నాకు నచ్చి వారి అనుమతితో ఇక్కడ ఉంచుతున్నాను ఆమె శిరస్సు పై మెరిసే చంద్రబింబాలనూ, ఆమె చుట్టూ దాక్కున్న శతసహస్ర సూర్యబింబాలనూ ఎవరమూ లెక్కపెట్టలేము. మనం ప్రేమగా అమ్మమ్మ అనో నాయనమ్మ అనో పిలుచుకునే వ్యక్తి కేవలం ఒక వ్యక్తి మాత్రమే కాదు. ఒక సంస్థ. మన ఊహలకందని ఒక మహత్తర శక్తి. ఒక అనుభూతి. దైవం మా కోసం పంపిన దేవత నే మా భావన. ఆమె గురించి మా జ్ఞాపకాలలో అతి ప్రత్యేకమైనది ఒకటుంది. కర్లీ స్ట్రీట్ మా పూర్వీకుల నించీ వస్తున్న ఇల్లు. చిన్న ఎర్ర గేటు. గేటు దగ్గర ఆమె. ప్రపంచాన్ని చూస్తూ ప్రతి మనిషి కోసమూ చిరునవ్వు చిందిస్తూ, నవ్వుతున్న ఆమె కళ్ళలోని కాంతులు ఆమె చెవులకున్న వజ్రాల దుద్దులని హేళన చేస్తుంటే, ఆ గేటు దగ్గర అమ్మమ్మ. ఆమె పాలు పంచుకోని క్షణాలంటూ మా జీవితంలో యేవీ వుండేవికావు. యేడుగురు మనమలూ మనమరాళ్ళూ. యేడు జీవితాలు. అన్నీ విభిన్నమైనవీ విశిష్టమైనవీ. అన్నీ ఆమె పై మా ప్రేమతో విడదీయలేనంతగా అనంతంగా కలిసిపోయినవీ. ఆమె నవ్వులో మాకు ఆమె యెనభై సంవత్సరాల జీవితంలో ప్రదర్శించిన అంతశ్శక్తీ మనోధైర్యమూ వినబడతాయి. ఆమె కళ్ళలో మేము ప్రపంచంలోని మంచినంతా ప్రేమించడం నేర్చుకున్నాము. ఆమె అసామాన్యమైన మేధస్సు ఆమెతో గడిపిన ప్రతిక్షణం మాకు మరింత జ్ఞానాన్ని అందించింది మనం దేవుణ్ణి పూజిస్తాం. ఆ దేవుడు సహస్రచంద్రదర్శనం చేసినవారిని పూజిస్తాడంటారు. అంటే యెనభైయేళ్ళు పూర్తి చేసుకున్నవారిని. సహస్ర చంద్రుల్ని దర్శించడమే కాకుండా మా జీవితలలో సహస్రసూర్యుల వెలుగు నింపిన ఆ అమృతమూర్తిని మేము పూజిస్తాము. మా బాల్యం అంటే ఆమె చేత స్నానం పొయించుకోవడం ,ఆమె అన్నం పెట్టడం,ఆమె తిట్టేవి తినడం,ప్రేమించబడ డం,పాఠాలు నేర్చుకోడం, ఆమె వొళ్ళో నిద్రపోడం, నిద్ర లేచి ప్రశాంతత మూర్తీభవించిన ఆమె వదనం చూస్తూ భయాలూ బాధలూ మరిచిపోడం ఇంటి నించి దూరం గా వచ్చి జీవన సమరాలలో వ్యస్తులమైనప్పుడూ,ఒంటరితనం కుంగదీస్తున్నప్పుడూ కళ్ళు గట్టిగా మూసుకుని కన్నీళ్ళ మధ్యనించి మాకు తెలిసిన ఒకేఒక నిర్మల వదనాన్ని ఊహించుకోడం నాకు తెలుసు. క్షణక్షణం ఆ భావన బలపడి ఆ వదనం మరింత నిర్దుష్టం గా కనబడి ఆమె రూపంలో మాకు లభించిన అవ్యాజానురాగం మాలో మరింత శక్తిని నింపింది. ప్రియాతిప్రియమైన అమ్మమ్మా/నాయనమ్మా నీ యెనభయ్యవ పుట్టిన రోజు నాడు నిన్ను మేము అత్యంత పవిత్రంగా ప్రేమిస్తున్నామనీ,పూజిస్తున్నమ నీనితో అనుభవాని ఒక పండుగ లాగా అనుభవిస్తున్నామనీ నీవు లేని జీవితం నిస్సారమవుతుందనీ నీతో చెప్పడానికే యిదంతా. నీకు మేము జివితాంతం కృతజ్ఞులం యెప్పటికీ నీ

2 comments:

కొత్త పాళీ said...

ఇంత అభిమానాన్ని పోగు చేసుకున్న ఆవిడ అదృష్టవంతురాలు. ఇంత చక్కతి టపాని మాతో పంచుకున్నందుకు మీకు థాంకులు. మీ మహారాజా కాలేజీ టపాలు కూడా ఆసక్తి కరంగా చదువుతున్నాము. అప్పటి ఆచార్యూల గురించి సంఘటనలు, కథలు ఏమన్నా గుర్తుంటే అవికూడా రాయండి.

AshokJayanti said...

Dear Mr Ashok,
The birthday was a huge success. My grandmother could not hold back her tears. It was read out beautifully by an aunt of mine. And everyone was all praises for you. I will send you something to your address thank you for allowing me to do so. But i will not be able to actually put value to the thanks that we feel.For this all i have is my wishes.
I would be more than happy for you to put it onto the blog her name is Susheela Vidyanath and she lives in Bangalore.
She conveys her heartfelt thanks to you.
Are you still a professor? If so what and where do you teach.
My best regards to you and your family.
Warmly,
Pavitra
Dear Mr Ashok,
The birthday was a huge success. My grandmother could not hold back her tears. It was read out beautifully by an aunt of mine. And everyone was all praises for you. I will send you something to your address thank you for allowing me to do so. But i will not be able to actually put value to the thanks that we feel.For this all i have is my wishes.
I would be more than happy for you to put it onto the blog her name is Susheela Vidyanath and she lives in Bangalore.
She conveys her heartfelt thanks to you.
Are you still a professor? If so what and where do you teach.
My best regards to you and your family.
Warmly,
Pavitra
అదీ సంగతి