tan theta one more time

ఆర్ ఎస్ జీ గారికి. మీ సందేహానికి సమాధానం పోస్టు ద్వారా ఇస్తున్నందుకు మీరేమీ అనుకోరనే భావిస్తున్నాను. అరటిపండు ఒలిచినట్టే చెప్పానని అనుకున్నాను.కదళీఫలం అనుకున్నది నారికేళం కూడా అవవచ్చని వూహించలేదు.పప్పు నాగరాజు గారు వెంటనే పట్టుకున్నారు. వారూ విజయనగరం వారు కావడం వల్లనేనా.[ జై విజయనగరం] తీటా గ్రీకు అక్షరంతెలుసుకదా సాగదీసిన కోడిగుడ్డు నిలుచున్నట్టుంటుంది అంతకన్నా మరేం లేదు. పైగా టాంజెంటు కూడాకలిస్తే గీత అని కూడానేమో. నిజానికి ఇది నా టిప్పణి మాత్రమే. ముద్దుపేర్లకి లాజిక్కేమీ ఉండక్కరలేదు--అందరి నోళ్ళలోనూ నాని రుచిగా తయారవడం తప్ప. విజయనగరం జ్ఞాపకాలు బాగా సాగుతున్నాయని ముగిద్దామనుకున్నాను.విశాఖ పూర్తిచెసేటప్పటికి చెయ్యలేనంత వృధ్ధాప్యం వస్తుందేమోనని.అయితే మిత్రులు చాలామంది వద్దువద్దని ప్రోద్బలిస్తున్నారు. మరి కాదనలేక కొనసాగిస్తున్నాను. సిటీ క్లబ్ టెన్నిస్ పోటీల గురించి ఇంతకు ముందొకసారి ప్రస్తావించాను. అక్కడ టెన్నిస్ చూడ్డానికి టిక్కెట్టు కొనడం కుర్రాళ్ళకీ కొనిపించడం క్లబ్ వాళ్ళకీ సమస్యగానే వుండేది. యెందుకంటే ఆట చూడకుండా యెంట్రీ గేటు దగ్గర ఉండే టెన్నిస్ ఫాన్లు యెవరుంటారు? సిటీక్లబ్ పేకాట క్లబ్ కూడా కావడం పనికొచ్చింది. కరడు గట్టిన వృధ్ధ పేకాట రాయుళ్ళనిద్దరిని యెంచారు. వాళ్ళిద్దరికీ ఒక టేబుల్ గుమ్మని కడ్డంగా వేసి హాండ్ తు హాండ్ మీక్కావలసినంత సేపు ఆడుకోమని గ్రీన్ సిగ్నల్ ఇచ్చారు. హరి మీద గిరిపడ్డా వరింక అక్కడినించి కదిలే వారు కాదు. లోపల నస్టసే లాల్ మాచ్ అవుతోంది చుడరా అని బుట్టలో పడేద్దామంటే వాళ్ళెవరు? నా కౌంట్ ఆడు కడతాడా అని కసిరే వారు. అయ్యా అదీ సంగతి.

kraantikumar

మర్నాడు ఒక కర్రపుల్ల క్రాంతిని తీసుకుని మా ఇంటికి వచ్చాడు.వాడిని బయటే నిలబెట్టి క్రాంతి ఇంటిలోకి వచ్చాడు.అసలు సంగతేమని అడిగాను.వాళ్ళ పల్లెటూరిలో ఒక వీధిబడి మాస్టారి కూతురు . ఆమెని చూడగానే యేదోలా అయిపోయేడట.కొన్ని జన్మలనించీ కలిసివున్న అనుబంధమని అనిపించిందట. ఆ అమ్మాయికికూడా అలానే అనిపించిందా, యెప్పుడయినా చెప్పిందా అని అడిగేను. చెప్పుతో కొడతానందట. ఇంకా గోల చేస్తే వాళ్ళ వాళ్ళతో చెప్పి చావగొట్టిస్తానందట.అయితే మరెందుకీ గోల అనడిగేను. మనసనేదొకటుందికదా అన్నాడు.బియ్యే సంగతేమయింది.మళ్ళీపరీక్ష రాశావా అని అడిగాను.వాడి ముఖమే చెప్పింది. చూడు క్రాంతీ మనం వేసిన నాటకాలు వేరు. జీవితం వేరు.మనతోనే తిరిగిన తేజేశ్వరరావు ని చూడు. అతను పేదప్రజల పక్షాన నిలబడి యెంతో పోరాటం చేశాడు. వాళ్ళకి దేవుడై నిలిచాడు. ప్రాణాలకి లెక్క చెయ్యలేదు. ప్రాణం ఇస్తే ఆశయాలకోసం ఇవ్వాలికాని ఇలా వూహల కోసం కాదు అని చెప్పాను. నన్ను చూడు. నేనూ జీవితంలో యేదో కొంత సాధించాను.అనీ చెప్పాను.[ఇలా ఇంటర్నెట్ లో వున్నప్పుడల్లా వీటన్నిటికీ మూలస్తంభమైన ఐ సీ ఆవిర్భావంలో నాకూ సూదిమొనంత భాగస్వామ్యం వుందనిపించినప్పుడు అప్పుడప్పుడు ఛాతీ ఉప్పొంగుతుంది]ప్రేమ చాలా చిన్న విషయం అని నేనంటే నా పక్క నమ్మలేనట్టుగా చూశాడు.అంతేనంటావా అన్నాడు. యేమనడానికీ నేను సర్వాంతర్యామినికాదు. నా ఉద్దేశం చెప్పాను. ఒక మిత్రుడిగా సలహా ఇచ్చాను అని చెప్పాను. తరవాత అందరం కలిసి లంచ్ చేశాం.చాలా రిలాక్స్డ్ గా మారాడు.మధ్యాహ్నం టీ కూడా అయ్యాక వెళ్ళొస్తాను, థాంక్స్ అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు. మళ్ళీ ఇప్పటి దాకా కనపడలేదు. బాగుపడ్డాడో లేక నన్ను కూడా కౄరకఠోర లోకంలో ఒక భాగంలా భావించి కాలంలో కలిసిపోయాడో పెరిమాళ్ళకెరుక