Search This Blog
Sunday, August 17, 2008
షడాననరావు
ఈసారి షడాననరావు గురించి చెప్పాలి. మంచి మిత్రుడు.కలుసుకుని ఇన్నాళ్ళయినా యెప్పటికీ ఆప్తుదే.గవర్నమెంటు కాలేజిల్లో ప్రిన్సిపాలుగా చాలాచోట్ల చేసి రిటైరై గుడివాడలో ఇల్లు కట్టుకుని సెటిలయ్యాడు. వాళ్ళమ్మాయి పెళ్ళి చేశాడీమధ్యనే.మేమందరం ఒక రూములో కూర్చుని కబుర్లూ పిచ్చాపాటీ చెప్పుకుంటూ వుండే వాళ్ళం.ఒకరోజు ఆంధ్రప్రభ వారపత్రిక ఒకరు గట్టిగా చదువుతుంటే యెవరకితోచిన కామెంట్లు వాళ్ళు చేస్తూ పోయే వాళ్ళం . ఆ పత్రికలో మాలతీ చందూర్ జవాబులూ ఆంధ్రపత్రికలో ఒకవారం విపరీతం ఇలాటివన్నీ మాకు విందు భోజనంలా వుండేవి. జవాబుల్లో ఒకరోజు యెవరో ఐ యె ఎస్ పరీక్షలగురించి అడిగితే మాలతి గారు తన పేటెంటి శైలిలో ఆ పరీక్షల గురించీ అందులో ఒచ్చే ప్రశ్న ల తరహా గురించీ ప్రవచించేరు. బంతి నేలకి కొడితే మళ్ళీ పైకెందుకొస్తుందనే ప్రశ్న గురించి ప్రస్తావించారు. షడాననరావు వంక చూసి యేం భాయ్ యెందుకొస్తుందంటావ్ అని అడిగాడు ఉప్పిగాడనబడే ఉపేంద్రనాథ్[అతనిగురించీ చెప్తాను. షడాననరావ్ అందర్నీ భాయ్ అని పిలిచే వాడు. మేమూ అతన్నంతే. టౌనుకెళ్ళి టెరికాట్ షర్టు చింపించుకొద్దాం రా భాయ్ అన్నాడంటే అతనికి మనియార్డరు వచ్చినట్టే.] కొంచెం సేపు ఆలోచించి, "యెందుకంటే యేం చెప్తాం భాయ్ , దానికి పుట్టుక తో వచ్చిన బుధ్ధది. " అని తేల్చేశాడు షడాననుడు.ఇంకో సారి మరెవరో చదువుతున్నారు ఒక వుత్తరం." నేను ఈ వుత్తరం తెనాలి నించి రాస్తున్నాను, నా పేరు -----. వయస్సు పధ్ధెనిమిది సంవత్సరాలు. ఇంకా పెళ్ళికాలేదు.--" తరవాత మాట చదివే ముందే ఉపేంద్రనాథ్ స్వగతాన్ని గట్టిగా అన్నాడు."యేమిటో యీవిడకంత తొందర!". ఇలా వుండేవి మా కాలక్షేపాలు.టీవీలూ, డిస్క్ మాన్లూ ,పబ్ లూ లేని రోజులు కదా!
Saturday, August 9, 2008
hanumamtuDu
హనుమంతుడు పరీక్షల్లొ పెట్టిన ఇబ్బంది చెప్పాను కదా. మొదటిసారి పార్ట్ వన్ పరీక్షకి వెళ్ళినప్పుడు వాడేమాత్రం చదివాడో మీకీ పాటికి తెలుసు.ఎలెక్ట్రికల్ మెషిన్స్ ప్రాక్టికల్ కి వాడితో కలిసి భయం గానే వెళ్ళాను. సీతాపతిరావుగారు ఎక్స్టర్నల్ ఎక్జామినర్. వీడికి యేదో ప్రాక్టికల్ వస్తే నాకు రాదన్నాడు .నీకేదొచ్చు అని అడిగారాయన. వీడికి ఇండక్షన్ మోటార్ అయితే పెద్దగా యేమీ చెయ్యక్కరలేదని మాత్రం తెలుసు అందుకని అది చేస్తానన్నాడు. కాల్క్యులేషన్స్ యెక్కువ వున్నా ఆ సంగతి తరవాతనుకున్నాడు. కాని ముందుగానే వాణ్ణే వైవా కి పిలిచాడాయన. మరి వీడికేం రాదుగా. తెల్లమొహం కాస్సేపు చూసాక నీకేం తెలుసో చెప్పమన్నారాయన.జనరల్ ఫిజిక్స్ యేదైనా అడగమన్నాడు. ఆయన సరదాగా ఎలె క్ట్రాన్ స్పీడెంత అన్నారు. నేను నా ప్రాక్టికల్ మానేసి ఇది జాగ్రత్తగా వింటున్నాను.కరక్ట్ జవాబు చెప్పేశాడు . వూరుకోవచ్చుగా-- యెలా కొలుస్తావని అడిగాడాయన.కుర్చీలో ఇబ్బందిగా అటూఇటూ కదిలేక చెప్పేశాడు.186000 మైళ్ళ పొడుగున్న దారం ఒకటి తీసుకోండి. దానికి ఒక చివర ఎలెక్ట్రాన్ని వదిలి రెండో చివరికి యెంతసేపట్లో వెళుతుందో చూసుకోడమే.!!!! అవాక్కవడం అందరి వంతూ.
Thursday, August 7, 2008
hanumamtasastri
హనుమంతశాస్త్రి గురించి చెప్పాలంటే యెంతైనా ఉంది. మచ్చుకి ఇంకోటి చూడండి.మాకు ఎం ఎస్ సీ టెక్ రెండో స్మంవత్సరం చివరికి పార్ట్ వన్ పరీక్షలుండేవి. నిజానికి అవే ఆయువు పట్టు.పొద్దున్నే యెలక్ట్రానిక్స్ పరీక్ష వుందనగా అందరం బిగుసుకు పోయి చదివేస్తున్నాం.సడెంగా హనుమంతుడొచ్చాడు. నీ దగ్గర టెర్మన్ వుందా అంటూ.పొద్దున్న పరీక్షయితే యిప్పుడు టెర్మన్ చదువుతావా అనుకుంటూ మేం యెలానూ ముట్టుకునేది లేదు కదా అని యిచ్చాను.మళ్ళీ రాత్రి ఒకటిన్నరకి వచ్చాడు. ఇది చూసావా అంటూ. వీడేదో కనిపెట్టడని తెలిసిపోయింది. యేదిరా అన్నం. యీ మొదట్లో చూశావా-- అన్నాడు. చూశాం. మాకు కొత్తగా యేం కనిపించలేదు. యేం మనుషుల్రా. అసలైనది ఒదిలేసి ఊరికే బట్టీ వేస్తారు. అసలు యెలెక్ట్రాన్ గురించి యిక్కడ పూర్తిగా ఉంది చూశావా. ఇది చదివితే మొత్తం అంతా అర్ధమైపోతుంది. అన్నాదు.సరే అని సంతోషించి బాగా చదివేసై అని చెప్పాం . అంతకన్నా చేసేదేముంది.
Tuesday, August 5, 2008
malli hello
నెల రోజుల పైనే అయింది ఇక్కడికి వచ్చి. ఇంత విరామం ఇవ్వడం ఇదే మొదటిసారి అనుకుంటా.ఈ నెలలో మొదటి విశేషం యేమంటే నేను ఇప్పుడు అమెరికాలో వున్నాను. రెండో తారీకున వచ్చాను. యెందుకూ అంటే జూన్ పదమూడున నాకు రెండో మనమరాలు పుట్టింది.దాన్ని చూడ్డానికి నేనూ మా ఆవిడా రెడ్ మాండ్ వచ్చాము.పెద్ద మనమరాలి పుట్టినరోజు నవంబరు పదకొండు. అప్పటిదాకా వుండి వెళదామనుకుంటున్నాము. ఈ సందడిలో కొంచెం రోజులు పాతమితృలనీ మంచి జ్ఞాపకాలనీ కొంచెం వెనక్కి పంపడం జరిగింది.మల్లికార్జునాచారి గురించి చెప్పాను కదా. ఇంకా మా లాబ్ బాచిలో తాతి నాగేశ్వరరావూ చతుర్వేదుల హనుమంతశాస్త్రీ వుండే వాళ్ళు.తాతి నాగేశ్వరరావు మంచివాడు తెలివైనవాడే కాని అంత విలక్షణత వున్న వాడు కాదు. ప్రాక్టికల్ పరీక్షలకి వచ్చేప్పటికి వచ్చే సరికి బాచికి ముగ్గురే కావడంతో ఎ హెచ్ ఎం అని నేనూ ఆచారీ హనుమంతశాస్త్రీ మిగిలి నాగేశ్వరరావు పక్క బాచికి వెళ్ళాడు. అది నాకు వరమో శాపమో తెలీని స్థితి వచ్చింది. వర్క్షాప్ ప్రాక్టికల్ కి వెళ్ళడానికి గంట ముందు నా రికార్డు యేదిరా అని వెతుక్కోడమ్మొదలు పెట్టాదు. అందరం కలిసి కిందామీదా పడి వెతకడం మొదలెట్టం. చివరకి పీవీ రావనబడే మా సీనియర్[మరో విలక్షణ వ్యక్తి] రూములో టేబిల్ కాళ్ళకింద యెట్టుకి మడత పెట్టి పెట్టబడి వున్నాయి వీడి రికార్డ్ కాగితాలు. వాటి ఆకారం చూసి పాత కాగితాలేమో అనుకుని మడిచిపెట్టడాయన!కంగారుగా అందరం కలిసి వాటినివీలయినంత సాఔ చేసి బిక్కుబిక్కుమంటూ పరీక్షకి వెళ్ళాము. యెక్జామినర్ మూడ్ బాగోకపోతే మిగిలిన వాళ్ళందరినీ కూడాయేంచేస్తాడో అని భయపడే రోజులు అవి!ఇదే విచిత్రం కాదు. ముందింకా వుంది.
Subscribe to:
Posts (Atom)